Πρώτη μέρα: Δεν πήγα γιατί έχω και παιδί. Δύο μέρες ξενύχτι είναι αρκετές.
Δεύτερη μέρα. Λόλεκ: not my cup of tea, που λένε και οι φίλοι της Γηραιάς Αλβιόνας. Ωραία μουσική αλλά η ψυχολογική μου κατάσταση δεν “σηκώνει” τη δουλειά του. (Αχινός, 2011)
Ζουγανέλλη: Μαγική φωνή. Μ’ αρέσει γιατί έχει σύγχρονο ήχο και είναι ακομπλεξάριστη στη σκηνή. (Έξοδος 2, 2010)
Φάμελος: Υπήρξε θύμα του Λόλεκ, πρέπει να πώ, μια και δεν άντεξα να καθίσω άλλο. Ναι ξέρω, “μα στο Μάλαμα βρήκες να φύγεις”; Εαν με διαβάσει ο καλλιτέχνης (δική μου η φαντασίωση όπως θέλω την φτιάχνω) υπόσχομαι για τιμωρία να ακούω την Πριγκιπέσσα για μια εβδομάδα σερί:) (Πέρασμα, 2009)
Τρίτη μέρα. Ζακ Στεφάνου και Panda Koala: Ωραία μουσική, φοβερό τυπάκι, όμορφη φωνή. Η σκηνή είναι σίγουρα το σπίτι του και αξίζει να τον δείτε live θα περάσετε σίγουρα καλά. Οι Panda Koala είναι εκπληκτικοί στη μουσική και τα φωνητικά. Έχουν φτιάξει μια ωραία δουλειά (ανεξάρτητη παραγωγή). (KOALABORATION, 2010).
Πάνος Μουζουράκης: (αναστεναγμός…)
Οk θα παραφερθώ αυτή τη στιγμή αλλά το άτομο είναι ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΑΡΑ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ!!! Πιο πολύ χαίρομαι γιατί παρά το χάλι καταφέρνουν και βγαίνουν “στα φώτα” άτομα σαν και αυτόν και τον Ζάκ. Δύσκολα μεν, αλλά οι νέοι άνθρωποι τους ψάχνουν γιατί το έχει ανάγκη η ψυχή τους. Για πόσο καιρό άλλωστε να τρως βρώμικο; Δεν αντέχεις. Ακούστε τον, δείτε τον, αγαπήστε τον (Ιπτάμενος δίσκος, 2011).
Πορτοκάλογλου: Μοναδικός! (Βουτάμε γυμνοί, 2011).
Έαν έρθουν στην πόλη σας μην τους χάσετε. Φιλιάααα:)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου